بررسی پراکنش و تغییرات صید بر واحد سطح کفشک ماهیان در آب‌های سیستان و بلوچستان

کفشک ماهیان یکی از گروه‌های مهم آبزیان در دنیا به شمار رفته که بخش قابل‌توجهی از آمار صید بسیاری از کشورهای جهان را به خود اختصاص داده‌اند و در خلیج‌فارس و دریای عمان نیز از پراکنش خوبی برخوردار هستند. به‌منظور اجرای عملیات نمونه‌برداری از کشتی تحقیقاتی فردوس یک و روش ترال کف روب استفاده گردید. نمونه‌برداری در سال 91 انجام پذیرفت.منطقه موردبررسی دریای عمان در محدوده آب‌های استان سیستان و بلوچستان از رأس میدانی تا منتهی‌الیه شرقی منطقه گواتر بوده است. کل آب‌های استان به 5 اشکوب  (A,B,C,D,E)و هر اشکوب به 4 زیراشکوب عمقی تقسیم شدند. لایه‌های عمقی موردبررسی اعماق 20-10، 30-20 ، 50-30 و 100-50 متر بود. کلیه آبزیان صیدشده به تفکیک گونه شمارش و توزین گردیدند، سپس کفشک ماهیان در اندازه‌های بزرگ از صید جداشده و به تفکیک گونه شمارش و توزین شدند. میزان بیوماس و صید بر واحد سطح کفشک ماهیان(CPUA)  به تفکیک 5 اشکوب (کل منطقه موردبررسی)، در اشکوب  B(درک و تنگ) بیشترین مقدار خود یعنی 2/15 تن  و کمترین مقدار با 9/0 تن  مربوط به اشکوب E  ( بریس و گواتر) بوده است. میزان بیوماس و صید بر واحد سطح کفشک ماهیان به تفکیک 4 لایه عمقی نیز بیشترین میزان خود را در لایه عمقی 20-10متری و مقدار 9/22  تن  و کمترین به مقدار 0/2 تن در عمق 50-30 را به خود اختصاص داده است. آنالیز واریانس دوطرفه حاصل از مقادیر بحرانی (P)در مقایسه همزمان صید در واحد سطح کفشک ماهیان به تفکیک گونه در صید ترال کف در اشکوب‌ها و لایه‌های عمقی نشان داد که برای کفشک زبان گاوی میزان اشکوب و اثر متقابل اشکوب به عمق اختلاف معنی‌داری دارد. همچنین این مقایسه برای کفشک گرد باله در اشکوب و برای تیزدندان در عمق و برای راست‌گرد در عمق و اثر متقابل اشکوب به عمق اختلاف معنی‌داری را نشان داد.